sharoninmondragon.reismee.nl

On top of the world (well... a mountain!)

"Somewhere between the bottom of the climb and the summit is the answer to the mystery why we climb."
-Greg Child

Al een paar dagen was ik in het prachtige Mondragon en de kriebels kwamen. Vanuit dit dal kijk je uit over heuvels en bergen en ik was, net als een paar anderen, benieuwd hoe dit kleine dorpje er vanuit de top van deze berg uit zou zien. Afgelopen vrijdag was het dan zover: Celestien (BE), Fien (BE), Nina (NL), Eliska (CZ) en ik gingen met zijn vijven de bergen in. De top van de Murugain, een berg van 778 meter vanuit ons punt, werd onze eerste klim. Een prima begin, als je het ons vraagt!

De berg ligt redelijk hoog in vergelijking met de andere bergen rondom Mondragon. Er zijn twee bergen die een hogere top hebben, maar die bewaren we voor later! In het begin blijf je in de bossen, maar op een gegeven moment neem je ook afscheid van de bomen en de schaduw. De zon scheen en je voelde de warmte nog, want zo intens hoog zaten we nog altijd niet. Het uitzicht was adembenemend. Is ons dorpje echt zo klein? De bruggen die er intens groots uitzien als je met de bus naar een ander dorpje rijdt, veranderen van grote, intimiderende bouwsels naar kleine objecten die lijken op Playmobil. Mensen veranderen in mieren en de kleuren van auto’s kun je niet meer onderscheiden. Ineens maakt het niet meer uit hoe ‘dik’ je wagen is, vanuit de bergen heeft het geen enkele meerwaarde meer.

Hoe hoger we gingen, hoe meer rust over je heen valt. Geen harde geluiden, geen conversaties tussen mensen die ik niet kan verstaan, geen borden die ik probeer te lezen, maar waar ik geen chocola van kan maken! Ik werd omringd met de kleuren groen en blauw. Dat waren op dat moment even mijn lievelingskleuren.

Na twee en een half uur ploeteren, maar ook lachen, kwamen we op de top van de Murugain! Nergens smaakt een appel zo lekker als op de top van een berg, iedereen zou het eens moeten proberen. We hebben geluncht en maakten ons gereed voor de afdaling van ongeveer anderhalf uur. Toch heeft deze klim ervoor gezorgd dat mijn liefde voor de bergen en de natuur weer is opgebloeid. Dit was zeker niet de laatste klim tijdens mijn reis. Sterker nog: aanstaande zondag is de Udalatx aan de beurt!

Reacties

Reacties

Kimm

Neem het topje van de berg voor mij mee xxxx

Inge

Één woord: WAUW!!!
XXX

Simone

Schitterend! Xx

Amber

Wooo Sharon... dat is nog eens wat anders dan de klim in Albufeira ??

Papa

Ben jaloers meid.....zou graag meekkimmen en dan een mooie fotoreportage maken.
Geniet maar lekker ..xxxxx papa

Oma

Fijn dat jullie zo genieten van de tijd in Spanje, maar hebben jullie ook nog tijd over voor de studie? Ja Sharon ,ik ,oma maak me daar zorgen over, dat begrijp mee natuurlijk wel!!Nee hoor meissie, maak er wat moois van en blijf geweldige blogs schrijven. Liefs ♥️♥️♥️

Opa

Sharon, een prachtig verhaal. ik wil wel met jou wandelen, maar niet met jou klimmen!!!Een Valentijnskus ? opa.

Kees-Jan

Wat schrijf je mooie verhalen! Ik verheug me al op al je andere verhalen over de bergen, de natuur maar ook over de mensen en de uni. Maar nu eerst: fijn weekend!
Kees-Jan

Harriët

Dat is pas echt toppie!

Truus Hermans

Je bent al helemaal ingeburgerd. Klasse! Fijn om te lezen dat je studie en genieten zo goed weet te combineren.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!