sharoninmondragon.reismee.nl

Weer naar buiten...

Traveling – it leaves you speechless, then turns you into a storyteller
IBN Battuta


Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor de laatste keer iets geschreven heb. Daar heb ik een goed excuus voor: we mogen weer naar buiten! Hier heb ik veel gebruik van gemaakt, want ik werd gek van al dat binnenblijven. Mijn benen wilden wandelen en mijn hoofd wilde ik leegmaken. Van 6:00 tot 10:00 in de ochtend, en van 20:00 tot 23:00 in de avond mogen de ‘jongeren’ naar buiten om te sporten. En laat wandelen nou eindelijk ook erkend worden als een sport!

In het begin mochten we alleen in ons dorpje, Arrasate, wandelen en sporten, maar na twee weken werden de regels versoepeld; we mogen nu binnen de provincie reizen, wat inhoudt dat ik wel naar Donostia mag, maar nog niet naar Bilbao. Niet erg, want Donostia is geweldig én ligt aan zee! Niet dat ik hier nou al naartoe ben gegaan, dat staat voor volgende week op de planning. Wel heb ik al genoeg andere dingen gedaan…

Eliska (CZ), Josefer (MX), Magda (PL), Markus (DE) en ik hebben afgelopen dinsdag de Udalatx opnieuw beklommen. Ik had hier in eerste instantie weinig zin in, omdat ik die berg de vorige keer eng vond. Misschien had dat te maken met het feit dat het regende en dat het er spekglad was. Afgelopen dinsdag was het prachtig weer en modder was nauwelijks tot niet te zien, dus dat maakte alles een stuk gemakkelijker én leuker! Om 7:00 in de ochtend stonden we klaar om te gaan en rond de klok van 13:00 was ik weer thuis. Een lange trip, maar zeker de moeite waard!

Iedere ochtend probeer ik op tijd op te staan om te gaan wandelen. Mijn benen doen pijn, mijn voeten zitten vol met blaren, maar ik kán gewoon niet stoppen. Het idee dat ik nog meer tijd verlies, maakt me ergens ook wel onrustig en bang. 51 dagen heb ik binnen moeten blijven. Nu moet ik alles op alles zetten om deze ‘verloren tijd’ in te halen! In de ochtend heb ik een geweldig mooi pad bewandeld en ik ben van plan om dit pad volgende week helemaal af te lopen. In totaal (heen en terug) zo’n 25 kilometer, maar dan heb je ook wat! Voor de komende weken staan er nog meer bergen en mooie plaatsen op het programma; de anderen zijn ook van mening dat we alles moeten zien, voordat we weer allemaal terug naar huis gaan.

In Aretxabaleta hebben Venky (IN), Eliska, Markus en ik Urkulu bezocht: een geweldig mooi meer, gelegen tussen de bergen. We vragen ons alle vier af of we in het water mogen zwemmen, wanneer het weer daar goed voor is. Eigenlijk weten we het antwoord al, maar toch, het zou leuk zijn! Dit kleine dorpje telt 7000 inwoners en 3 wereldwonderen, zo lijkt het wel.

De afgelopen twee weken vlogen voorbij nu we weer naar buiten mogen. Toch wordt het ook voor mij aftellen, want voor ik het weet, zit ik weer in Nederland. Nu zelfs iets eerder dan gepland…! Tot snel, agur :)

Reacties

Reacties

Mama

Wat heerlijk lieverd, je prachtige foto’s had ik al gezien maar je prachtige woorden lees ik nu...
Fijn dat je “ de verloren tijd” nog een beetje kunt inhalen met de mensen die je lief zijn geworden,
Geniet van het weer, de vrijheid en elkaar!
Tot gauw, je wordt gemist
Liefs X

Opa en oma

Ha Sharon, blij weer iets van je te horen, mobiel telt niet mee natuurlijk.Geniet maar van de mooie natuur en de prachtige wandelingen. Niet alleen gaan wandelen hoor, te gevaarlijk, mocht je eens vallen of i.d.maar je bent een zelfstandige meid dus geen zorgen...Heb je nog wel tijd om het boek van Twan Huijs te lezen? Hij schrijft net zo gemakkelijk als jij en prettig om te lezen.
De tijd vliegt voorbij dus geniet de laatste weken volop en we kijken uit naar misschien wel de laatste blog.Zorg dat je lekker bruin terug komt(goed smeren natuurlijk) en groetjes aan de jongens.
PS Hoe gaat het met het kookclubje? Nieuwe recepten?

Zussie

Zussieee ,
Wauw wauw wauw wat mooi daar!
Maar maar leuke selfie’s met een duckface zoals we altijd doen😂
Geniet nog van de weekjes die je hebt daar! En ik ben blij als ik je weer kan omhelsen , als mijn kleine ( oudere) zussie❤️
Ben heel benieuwd na al de verhalen die we te horen krijgen en alle foto’s die we gaan zien.

Dikke kus van je zuhuuuus

Zussie

Spijtig, ik zei maar maar. Ik bedoel maaK maar leuke foto’s :)))))( kon t niet bijwerken mehh )
Controleer al mn spelfouten maar weer als je thuis bent , ciaoooo 😆😘

Inge

Hoi Sharon,
Een gave titel heb je gekozen voor dit verhaal! Zo waar! Ik was meteen getriggerd om te lezen. Heerlijk dat je weer erop uit kunt. En prachtige foto's heb je gemaakt. Geniet geniet geniet, deze laatste weken. XXX

Ome Rudje

Wat een schitterende omgeving daar Sharon, mooie foto's. Geniet er nog maar van en zet nog maar wat mooie foto's op de site. Groetjes oet de Mieterik

Truus

Sharon,
Allereerst: wat fijn voor je dat je weer wat bewegingsvrijheid hebt en dat je daar zo van geniet.
Ik kan het niet laten je een wijze raad te geven: probeer in het moment te blijven leven en laat je niet gek maken door wat je allemaal nog had willen doen en wat je misschien niet meer kunt doen.
Ik begrijp uit je blog dat je misschien toch al eerder naar huis kunt komen. Staat de terugreis al gepland? Wat wordt de datum?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!